موتورشفت توخالی است، با عملکرد خوب دفع حرارت و می‌تواند سبک وزن بودن را افزایش دهدموتور.پیش از این، شفت‌های موتور عمدتاً توپر بودند، اما به دلیل استفاده از شفت‌های موتور، تنش اغلب روی سطح شفت متمرکز بود و تنش روی هسته نسبتاً کم بود. طبق خواص خمشی و پیچشی مکانیک مواد، قسمت داخلیموتورشفت به طور مناسب توخالی شده بود و فقط به قطر بیرونی کوچکی برای افزایش قسمت خارجی نیاز بود. شفت توخالی می‌تواند همان عملکرد و وظیفه شفت توپر را داشته باشد، اما وزن آن می‌تواند به طور قابل توجهی کاهش یابد. در همین حال، به دلیل توخالی بودنموتوربا عبور جریان هوا از شفت، روغن خنک‌کننده می‌تواند وارد فضای داخلی شفت موتور شود، ناحیه دفع حرارت را افزایش داده و راندمان دفع حرارت را بهبود بخشد. تحت روند فعلی شارژ سریع با ولتاژ بالای ۸۰۰ ولت، مزیت شفت‌های موتور توخالی بیشتر است. روش‌های تولید فعلی برای شفت‌های موتور توخالی عمدتاً شامل توخالی کردن شفت توپر، جوشکاری و شکل‌دهی یکپارچه است که در میان آنها جوشکاری و شکل‌دهی یکپارچه به طور گسترده در تولید استفاده می‌شوند.
شفت توخالی جوش داده شده عمدتاً از طریق شکل‌دهی اکستروژن برای دستیابی به یک سوراخ داخلی پله‌ای شفت حاصل می‌شود و سپس ماشینکاری و به شکل دلخواه جوش داده می‌شود. با قالب‌گیری اکستروژن، تغییرات شکل سوراخ داخلی با ساختار محصول و الزامات استحکام تا حد امکان حفظ می‌شود. به طور کلی، ضخامت دیواره اولیه محصول را می‌توان زیر 5 میلی‌متر طراحی کرد. تجهیزات جوشکاری عموماً از جوشکاری اصطکاکی لب به لب یا جوشکاری لیزری استفاده می‌کنند. در صورت استفاده از جوشکاری اصطکاکی لب به لب، موقعیت اتصال لب به لب عموماً حدود 3 میلی‌متر برآمدگی جوش است. با استفاده از جوشکاری لیزری، عمق جوش عموماً بین 3.5 تا 4.5 میلی‌متر است و استحکام جوش را می‌توان بیش از 80٪ زیرلایه تضمین کرد. برخی از تأمین‌کنندگان حتی می‌توانند از طریق اقدامات کنترل دقیق فرآیند، به بیش از 90٪ استحکام زیرلایه دست یابند. پس از اتمام جوشکاری شفت توخالی، لازم است آزمایش اولتراسونیک یا اشعه ایکس روی ریزساختار و کیفیت جوش ناحیه جوش انجام شود تا از ثبات محصول اطمینان حاصل شود.
شفت توخالی فرم‌دهی یکپارچه عمدتاً توسط تجهیزات خارجی روی قطعه کار آهنگری می‌شود و به قطعه داخلی اجازه می‌دهد تا مستقیماً به سوراخ داخلی پله‌ای شفت دست یابد. در حال حاضر، آهنگری شعاعی و آهنگری چرخشی عمدتاً مورد استفاده قرار می‌گیرند و تجهیزات عمدتاً وارداتی هستند. آهنگری شعاعی نمونه‌ای از تجهیزات شرکت FELLS است، در حالی که آهنگری چرخشی نمونه‌ای از تجهیزات شرکت GFM است. شکل‌دهی فورج شعاعی عموماً با استفاده از چهار یا چند چکش متقارن با فرکانس بیش از 240 ضربه در دقیقه برای دستیابی به تغییر شکل کوچک قطعه کار و شکل‌دهی مستقیم قطعه کار لوله توخالی انجام می‌شود. شکل‌دهی فورج چرخشی فرآیند چیدمان یکنواخت چندین سر چکش در جهت محیطی شمش است. سر چکش در حین انجام آهنگری فرکانس بالای شعاعی روی قطعه کار، حول محور می‌چرخد، اندازه سطح مقطع شمش را کاهش می‌دهد و به صورت محوری امتداد می‌یابد تا قطعه کار را به دست آورد. در مقایسه با شفت‌های توپر سنتی، هزینه تولید شفت‌های توخالی فرم‌دهی یکپارچه حدود 20٪ افزایش می‌یابد، اما وزن شفت‌های موتور عموماً 30 تا 35٪ کاهش می‌یابد.
زمان ارسال: ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۳
